سخن مدیر سایت، در قسمت عکس گوگل کلمه " میانمار" را جستجو کنید

(با عرض معذرت از حضور تمام خوانندگان محترم بابت درج بعضی از مطالب)

 گاهی اوقات می شود که در گوشه اتوبان یا بزرگراه ها با حیوانی روبرو میشویم که در اٍثر تصادف با وسایل نقلیه جان خود را از دست داده است. در هنگام مشاهده این صحنه به طور ناخودآگاه و فطری حس ترحم  و شفقت انسان قلیان می یابد و انسان دچار نوعی افسردگی کوتاه مدت می شود.

گاهی اوقات می شود که  در قاب تلویزیون صحنه ای در یک رقابت ورزشی می بینیم که ورزشکار دچار یک حادثه ورزشی و حتی مرگ ناگهانی می شود تا مدتی این سخن این حادثه سر زبان هاست

چندی قبل داعش در عراق دختر بچه ای را به یک فنس بسته بودند و پدرش را ... که دل هر انسانی را  لبریز از اندوه و چشمانش را سرازیراشک می کرد.

و نمونه های فراوانی که همه شما در ذهن می گذرانید و مایه تاثر و اندوه انسان می شود

امروز برای حمایت از جان حیوانات قانون تصویب می کنند و گاها نجات یک حیوان را تیتر کرده دم از حمایت از حقوق حیوانات می زنند و برایشان منطقه امن دست و پا میکنند

 اما امروز در گوشه ای از این زمین انسانی که اشرف مخلوقات است، جانش محترم است، دارای عقل و شعور است، دارای نهایت عاطفه و حس همدوستی در میان تمام خلایق است، محترم که شمرده نمیشود هیچ، در نهایت شقاوت و سنگدلی امری را که حیوانات درنده از انجامش عاجزند در قبالش انجام می دهند. سوزاندن اطفال در مقابل روی والدینش و برعکس و جنایت هایی که از درجه انسانیت ساقط است و بازگو کردن آن شرم داریم

کجا هستند مجامع بین المللی حافظ جان انسان ها؟ حافظ شرف انسان ها؟ ساز مان ملل ها، دیده بان حقوق بشرها؟ و کیک ها ؟

آه ای انسان! بدان در میانمار نوعی از بشر را که جرمش مسلمانی است و مانند تو نفس می کشد و راه میرود و ... آرامشی ندارد، امنیتی ندارد، اصلا چیزی ندارد، امیدی ندارد و ...

آه ای انسان برخیز و برآشفت! که بنی آدم اعضای یکدیگرند که اکنون زمان قیام است سکوت بی معناست چشم پوشی بی معناست بی خیالی بی معناست